لوله‌های جوشی یا درزدار لوله‌هایی هستند که با جوش دادن دو قسمت از لوله به یکدیگر ساخته می‌شوند. لوله‌های جوشی معمولاً در صنایع نفت و گاز، صنایع شیمیایی، صنایع ساختمانی و ساخت و ساز استفاده می‌شوند. انواع مختلفی از لوله‌های جوشی وجود دارد که به دلیل کاربرد و خواص مختلفی که دارند، در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.
لوله جوشی به دو دسته تقسیم می‌شود
۱. لوله‌های جوشی با دو دیواره:
این لوله‌ها دارای دیواره داخلی و خارجی هستند که توسط یک لایه عایق جدا شده‌اند. این لوله‌ها معمولاً برای انتقال موادی مانند گاز، نفت و آب استفاده می‌شوند.
۲. لوله‌های جوشی با دیواره تک:
این لوله‌ها دارای یک دیواره هستند و معمولاً برای انتقال مایعات و گازها استفاده می‌شوند.
انواع لوله جوشی
لوله‌های جوشی مارپیچی:
این لوله‌ها از غلتاندن یک نوار فلزی به شکل مارپیچ و جوش دادن لبه‌ها به یکدیگر شکل می‌گیرند. لوله‌های جوشی مارپیچی معمولا برای انتقال سیالات و گازها استفاده می‌شود.
لوله‌های جوشی با مقاومت الکتریکی:
این لوله‌ها از عبور جریان الکتریکی با فرکانس بالا از فلز تشکیل می‌شوند که آن را گرم کرده و لبه‌ها را با هم ذوب می‌کند. لوله‌های جوشی با مقاومت الکتریکی معمولاً برای کاربردهای سازه‌ای استفاده می‌شوند.
لوله‌های جوشی با قوس زیردریایی طولی:
این لوله‌ها از قرار دادن نوار فلزی در قالب و سپس عبور جریان الکتریکی از آن تشکیل می‌شوند که فلز را ذوب کرده و جوش ایجاد می‌کند. لوله‌های جوش داده شده با قوس زیردریایی طولی معمولاً برای کاربردهای فشار بالا استفاده می‌شوند.
لوله‌های جوشی القایی فرکانس بالا:
این لوله‌ها با عبور جریان الکتریکی از فلز ایجاد می‌شوند که باعث ایجاد گرما و ذوب لبه‌ها می‌شود. لوله‌های جوشی القایی فرکانس بالا معمولاً برای کاربردهای کم فشار استفاده می‌شوند.
لوله‌های جوشی با قوس دو غوطه‌ور:
این لوله‌ها از دو فرآیند جوشکاری زیرپودری تشکیل می‌شوند که به طور همزمان در دو طرف یک نوار فلزی انجام می‌شود. لوله‌های جوش داده شده با قوس دوگانه معمولاً برای کاربردهای فشار بالا و دمای بالا استفاده می‌شوند.
روش‌های مختلف جوشکاری لوله
جوشکاری قوس فلزی محافظ (SMAW):
که به عنوان جوشکاری چوبی شناخته می‌شود. این روش از یک الکترود مصرفی پوشیده شده در شار برای ایجاد قوس و مواد پرکننده رسوب استفاده می‌کند. معمولاً برای جوشکاری لوله‌های فولادی کربنی در مزرعه استفاده می‌شود.
جوشکاری قوس تنگستن گاز (GTAW):
همچنین به عنوان جوشکاری با گاز بی اثر تنگستن (TIG) شناخته می‌شود. این روش از یک الکترود تنگستن غیر مصرفی برای ایجاد قوس و یک فلز پرکننده جداگانه برای اتصال لوله‌ها استفاده می‌کند.
معمولاً برای جوشکاری لوله‌های جدار نازک ساخته شده از فولاد ضد زنگ، آلومینیوم یا سایر فلزات غیر آهنی استفاده می‌شود.
جوشکاری قوس فلزی گازی (GMAW):
به عنوان جوشکاری با گاز بی اثر فلزی (MIG) شناخته می‌شود. این روش از یک الکترود سیم مصرفی و گاز محافظ برای ایجاد قوس و مواد پرکننده رسوب استفاده می‌کند. معمولاً برای جوشکاری لوله‌های فولاد کربنی و فولاد ضد زنگ در تنظیمات صنعتی استفاده می‌شود.
جوشکاری با هسته شار (FCAW):
این روش از یک الکترود سیمی با تغذیه پیوسته با یک هسته شار برای ایجاد قوس و مواد پرکننده استفاده می‌کند. معمولاً برای جوشکاری لوله‌های ضخیم‌تر در صنایع سنگین استفاده می‌شود.
جوشکاری قوس زیردریایی (SAW):
این روش از یک الکترود سیمی با تغذیه پیوسته و یک شار دانه‌ای که قوس و فلز مذاب را می‌پوشاند برای ایجاد قوس غوطه‌ور استفاده می‌کند. معمولا برای جوشکاری لوله‌های دیوار سنگین در صنعت نفت و گاز استفاده می‌شود.
هر روشی مزایا و معایب خود را دارد و انتخاب روش جوشکاری به عوامل متعددی از جمله مواد در حال جوش، اندازه لوله، طراحی اتصال، کاربرد و بودجه بستگی دارد.
